Er zijn nieuwe buren! Dit lege landgoed komt langzaam tot leven.
Een wildwest saloon is er helaas nog steeds niet maar we hebben wel alvast een heuse ‘Brothel’, een exotische ruimte waarin hoogwaardige voeding gemaakt wordt van lokale reststromen die anders in de verbrandingsoven zouden verdwijnen (hun bouillon en kombucha zijn intussen wereldberoemd in Amsterdam).
Er is een yogazaal en een platform dat textielexperimenten, geluidsonderzoek en landbouw integreert.
Er zijn huiskamers voor groepsbijeenkomsten (al in november vorig jaar afgetrapt op Allerzielen, toen Latijns-Amerikaanse Amsterdammers hier hun ‘Dia de los Muertos’ kwamen vieren met superlekkere soep en een soort van salsa.
En in het eerdergenoemde buitenbassin wonen nog steeds geen krokodillen maar het wordt nu wel gebruikt door Artis. Het is een reusachtige ‘Bokashi’ geworden waarin organische afvalstoffen worden omgezet in vruchtbare grond. Dus ligt er af en toe een metershoge berg olifantenpoep voor mijn buitenpost (die grote drollen stinken trouwens helemaal niet en trekken ook geen vliegen aan) waaruit over een jaar of wat weer de tomaten en komkommers kunnen groeien waar olifanten dan met plezier nieuwe poep van maken.
Honden poepen trouwens ook. Christel blijkt bezorgd dat Mudi overal op het terrein haar behoefte zou kunnen doen maar ik heb altijd poepzakjes bij me want van hondenpoep kun je bepaald geen chocola maken. Lees en/of luister hier daarom vooral het hilarische verhaal van vandaag, je raadt nooit waar het over gaat …..